16.9.09

Ποτέ μην Πεις Ποτέ

....Εμπειρίες που στους δύσκολους καιρούς που περνάμε δεν με αφήνουν να συμμερίζομαι τη διάχυτη απαισιοδοξία και κατάκριση για την κατάντια των συνανθρώπων μας στις αναρτήσεις των περισσότερων μπλογκ.Οι διαπιστώσεις μιας κακώς έχουσας κατάστασης σίγουρα έχουν νόημα γιατί αναδεικνύουν το πρόβλημα.Αλλά, η συνεχής ενασχόληση με την περιγραφή της κατάστασης αυτής αντί για την ανίχνευση των αιτιών της και ενδεχομένως και της δικής μας συμβολής σ΄αυτήν, ίσως να συντηρεί και να επιτείνει την κατάσταση αυτή...Εδώ

- Σκηνές από μια Παράσταση

Σκηνικό η ανθρώπινη ζωή
οι άνθρωποι σεναριογράφοι και ηθοποιοί.
.
Σκηνή πρώτη:
Άνθρωποι πολλοί, σε μεγαλουπόλεις όλοι μαζί,
αγέλη να μελετηθεί και εξουσιαστεί.

Σκηνή δεύτερη:
Άνθρωποι εγκλεισμένοι σε κατασκευές,
Ραδιόφωνα, TV και υπολογιστές,
CD, DVD, ταινίες και μουσική,
κανείς να μη στοχαστεί το πώς και το γιατί.

Σκηνή Τρίτη:
Άνθρωποι σε εκπαιδευτήρια,
αναμορφωτήρια και μεταμορφωτήρια:
τα τσοπανόσκυλα που φυλάν την αγέλη
να μπορεί να μαντρωθεί.

Σκηνή τέταρτη:
Κρίσεις, πόλεμοι και καταστροφή,
o ποιμένας σκηνοθετεί,
η αγέλη να δει πώς θα συμπεριφερθεί,
λιγότεροι επαρκούν,
είναι πιο εύκολο να μαντρωθούν.

Σκηνή Πέμπτη:
ΜΜΕ και οι άλλοι Μεγάλοι Εκτροφείς,
εκτρέφουν την αγέλη με σανό να παχυνθεί,
να μπορεί να εξουσιαστεί
η σκέψη και ο οραματισμός.

Σκηνή έκτη:
Wakman, κινητά και κουμπιά,
oι ηθοποιοί υπνοβατούν,
Ο σκηνοθέτης βάζει φωτιά στη σκηνή,
εξαφανίζονται θέατρο και ηθοποιοί.

Το Σενάριο Μήπως Πρέπει να Ξαναγραφεί
και να το Σκηνοθετήσουμε Εμείς;