6.12.10

Αυτά που Δεν Λέμε (1)

Επέτειος του θανάτου ενός παιδιού σήμερα. Σκοτώθηκε από σφαίρα αστυνομικού. Εν ψυχρώ. Το θάνατό του ακολούθησε παλλαϊκό ξεσήκωμα. Στο όνομά του οι νέοι εξεγέρθηκαν. Το όνομά του έχει ηρωποιηθεί. Θα μείνει στην ιστορία. Αυτό, δεν γνωρίζουμε αν το παιδί το επιθυμούσε. Όσο ζούσε δεν έκανε κάτι για να το επιδιώξει. Γιαυτό και γω δεν αναφέρω το όνομά του.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν το επιθυμούν αυτό. Άλλοι, γιατί δεν επιθυμούν να αφήνουν ίχνη, θέλουν να περνούν απαρατήρητοι. Μόνο τότε νοιώθουν ελεύθεροι.......Εδώ

- Σκηνές από μια Παράσταση

Σκηνικό η ανθρώπινη ζωή
οι άνθρωποι σεναριογράφοι και ηθοποιοί.
.
Σκηνή πρώτη:
Άνθρωποι πολλοί, σε μεγαλουπόλεις όλοι μαζί,
αγέλη να μελετηθεί και εξουσιαστεί.

Σκηνή δεύτερη:
Άνθρωποι εγκλεισμένοι σε κατασκευές,
Ραδιόφωνα, TV και υπολογιστές,
CD, DVD, ταινίες και μουσική,
κανείς να μη στοχαστεί το πώς και το γιατί.

Σκηνή Τρίτη:
Άνθρωποι σε εκπαιδευτήρια,
αναμορφωτήρια και μεταμορφωτήρια:
τα τσοπανόσκυλα που φυλάν την αγέλη
να μπορεί να μαντρωθεί.

Σκηνή τέταρτη:
Κρίσεις, πόλεμοι και καταστροφή,
o ποιμένας σκηνοθετεί,
η αγέλη να δει πώς θα συμπεριφερθεί,
λιγότεροι επαρκούν,
είναι πιο εύκολο να μαντρωθούν.

Σκηνή Πέμπτη:
ΜΜΕ και οι άλλοι Μεγάλοι Εκτροφείς,
εκτρέφουν την αγέλη με σανό να παχυνθεί,
να μπορεί να εξουσιαστεί
η σκέψη και ο οραματισμός.

Σκηνή έκτη:
Wakman, κινητά και κουμπιά,
oι ηθοποιοί υπνοβατούν,
Ο σκηνοθέτης βάζει φωτιά στη σκηνή,
εξαφανίζονται θέατρο και ηθοποιοί.

Το Σενάριο Μήπως Πρέπει να Ξαναγραφεί
και να το Σκηνοθετήσουμε Εμείς;